Yaralı bir kalp, başka bir kalbin yanında avunabilir mi?

“Yaralı bir kalp, başka bir kalbin yanında avunabilir mi?”
Yaralarla dolu kalbini saracak kimsesi olmayan Selma Karami..

Onun yaşadıklarına birinci perdeden şahitlik eden; onu sarıp sarmalamak, kurtarmak için bir kuş çırpınan, için için yanan ama elinden hiçbir şey gelmeyen aşığı…
Beraberken ağızlarından çıt çıkmayan, ama kalplerini susturamayan iki aşık. Kaderin cilvesi işte size bir aşk hikayesinden bahsetmeyi ne kadar çok istesem de, bu bir kavuşamama hikayesi.
Koşullar gereği ile zoraki bir evlilik, sevgisiz bir eş ve müebbet hüzün. O dönemin Doğulu kadınlarının simgesiydi Selma Karami. “..bir ırmağın akıntısına kapılan çiçek misali, hayatın onu felaketine götüren akışıyla zorla sürüklendi.” Bir eşya gibi baba evinden koca evine taşınan: Selma, ince ruhu, kırılmış kalbi ve bitip tükenmeyen hüznü.

“Hüzün kapleri sevinçten ve neşeden daha çok birleştirip yakınlaştırır. Aşk gözyaşlarıyla yıkandığında, saftır, güzeldir, sonsuzdur.”

Selma’ da öyle yaptı ya işte. Gözyaşlarıyla yıkadı aşkını, içine gömdü ve umutsuzluk içinde, kırılmış kalbiyle kaldı koca bir evde. Belki etrafında bir sürü insan vardı Selma’nın ama ruhu yalnızdı. Çünkü kederle doluydu Selma ve “Kederli insan ancak yalnızlıkta huzur bulur.”

Onun ruhunu bir tek aşığı görmüştü, anlamıştı halinden, duymuştu kalbinin çırpınışını. Belki de aşığı Selma’dan daha çok yandı, yana yana kül oldu.. Belki bir şey yapamadı Selma için; ama paylaştı acısını yüreğinin en derinlerinde. Bakmaya kıyamadığı Selması ağlarken, içi kanasa da ona yaslanacak bir omuz, kaçabileceği güvenilebilir bir kale oldu. “Aç bir adamcağız ekmeğini başka aç birine verir mi? Bir hasta, kendine gerekli olan ilacı başka bir hastaya verir mi?” Bir saniye bile olsa bütün acılarını dindirebileceğini bilse aşığı canını bile verirdi.

Ayrılık vakti geldi. Engeller çıktı karşılarına ve görüşmeleri yasaklandı. Selma kendisi için korkmadı çünkü “boğulan insan, ıslanmaktan korkmaz.” Ama aşığı için korktu ona zarar gelme ihtimaline bile dayanamazdı. Selma içtendi, kararlıydı; aşığına boyun büküp kabullenmekten başka seçenek kalmadı.

Yıllar sonra ilk kez, ömründe mutlu olmak için sarıldığı bir şey oldu Selma’nın; o da alıp götürdü onu. Geride gözleri yaşlı, yüreği kavrulmuş bir aşık bıraktı Selma ve gitti çok uzaklara.
Dili sade ve akıcı, yüreği kavuran cinsten bir hikaye. Yağmurlu bir sonbahar gününde okunmak için ideal, tavsiye ederim.

Kırık Kanatlar
Halil Cibran
Kapı Yayınları
125 sayfa, 2013