Turuncu Saçlı Çocuğun Güncesi – Bölüm 1

Joseph, sabah erken saatlerde uyanmayı seviyordu. Annesinin kahvaltı için hazırladığı muzlu ballı sütü için sabırsızlanırdı.
Bu sabah da erkenden uyandı. Yayları gıcırdayan eski yatağında doğruldu, ayaklarını aşağı sarkıttı. Dalga sesleri hafif aralık penceresinden içeri sızıyordu.
Joseph’in inatçı turuncu saçları yine darmadağınık olmuştu.

Koşarak mutfağa gitti. Muzlu ballı sütü ahşap masanın üstünde duruyordu. Şanslıydı, yanında bir de kurabiye vardı. Annesini bu sabah da görmemişti,  o uyurken işe giderdi.
Bir dikişte sütünü bitirdi. Kurabiyeyi hızlıca yırtık pantolonun cebine attı, mutfaktaki arka kapıdan dışarı çıktı. Güneş gözünü alıyordu, yine de koştu! Dalgalar ayaklarını ıslatana kadar koştu!

Denize ulaştığında gülümsedi, hemen kumla denizin buluştuğu noktanın bir adım gerisine oturdu ve cebinden çıkardığı kurabiyesini ısırdı.

Joseph, 6 yaşındaydı. Babası gittiği savaştan dönmemişti, o günden bu yana durmadan çalışan annesiyle yaşamaya başlamıştı. Onunla yaşadığı bu evde günlerini renkli geçirmek için sahile giderdi. Hiç oyuncağı olmamıştı. O yüzden her sabah bu sahile gelir deniz kabuklarını toplar, kumdan kaleler yapar, annesinin ona öğrettiği şarkıları söylerdi.

Joseph, çocuk kalbiyle mutluluğun formülünü bulmuştu.

Sumru Uzun
https://www.instagram.com/fiyonkkmakarna/