Mabel ve Ben

Arkadaş, Türk Dil Kurumu sözlüğünde, “Birbirine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, bacanak, eş, yaren, yoldaş” diye tanımlanıyor. Yazıya bu tanımla başlamak istedim çünkü “Mabel ve Ben” arkadaşlık üzerine yazılmış bir kitap.

Kitabımızın kahramanları Küçük bir kız çocuğu ve onun en yakın arkadaşı “Mabel” isminde bir fare… Küçük kız kitabın başında, Mabel’in neden en iyi arkadaşı olduğu sorusunun yanıtını aramaya başlıyor. Ben de daha bu ilk sayfalarda en iyi arkadaşlarımın, neden en iyi arkadaşlarım olduğunu ister istemez düşündüm. Aynen kahramanımız küçük kız gibi aklıma hiçbir şey gelmedi.Beynim o anda sanki duruverdi.

Kitapta, kızın bu soruyu cevaplaması için araya birileri giriyor. Bunlardan biri, Fransız Fotoğrafçı.Bu adam, iki arkadaşın yanına geliyor ve küçük kıza, “İzninle, senin ve yanındaki tuvaf, küçük yaratıvın fotovvafını çekebilir miyim?” diye soruyor.Küçük kızın bu soru karşısında burnu karıncalanıyor ve titremeye başlıyor.Fotoğrafçıya dönüp, “Ne cüretle Mabel’e ‘tuhaf, küçük yaratık’ diyorsun?Onun neredeyse benimle aynı boyda (ve benden sadece birazcık daha tuhaf) olduğunu görmüyor musun?” cevabını yapıştırıyor. Bu cevaptan anlıyoruz ki aslında küçük kız arkadaşının kendinden farklı olduğunun farkında ama bu farklılık arkadaş olmaya engel değil. Kız Mabel’i alıyor ve fotoğraf çektirmek için “Fotoğraf Kulübesi” ne gidiyorlar.

Ünlü Fotoğraf Kulübesinde çekilen fotoğrafın ardından birisinin, “ Şu mükemmel, sivri ayaklara da bakın hele!” dediği duyuluyor. Sesin sahibi Sinyora Başbalerin konuşmaya devam ediyor, “Sadece size bakmam bile, muhteşem birere dansçı olacağınızı görmeme yetiyor.” Küçük kız ve Mabel çok mutlu oluyor ama bu mutluluk Sinyora Başbalerin’in, Mabel için, “Ayrıca arkadaşın öyle cılız ve kıllı kemirgen bacakları var ki… O bacaklar bir dansçıya asla yakışmaz!” sözleriyle son buluyor.

Küçük kız Sinyora Başbalerin’e kibarca cevap veremeyecek kadar çok kızıyor. Sakinleşmek için, belki de birçoğumuzun yaptığı gibi derin bir nefes alıyor ve ona kadar sayıyor. İşe yarıyor, sakinleşince, “Mabel’in bacaklarından bahsederken cılız ve kıllı kemirgen bacakları gibi ifadeler kullanmazsan, sevinirim.(aslında pek de yanlış değil bunlar çünkü bacakları biraz kıllı.)” diyor. Ve onunla bale yapmak yerine başka dansları birlikte yapmaktan keyif aldıklarını da ekliyor.Bir kez daha anlıyoruz ki, küçük kız arkadaşının farklı olmasının belki de ona zenginlik kattığının farkında…

Balerinden ayrılıp, rap ve step yapıyorlar, kendilerini jaz dansına kaptırıyorlar. Bu görenlerin çok hoşuna gidiyor ve ardından bol alkış, tezahürat…
Bu eğlencenin ardından, Küçük kız Mabel’in elini tutarak, kötü sözler duymak zorunda kaldığı için üzgün olduğunu söylüyor.Bu kötü sözleri ve onların sahibini ciddiye almaması gerektiğini anlatıyor.

Mabel, Küçük kıza olanları yanlış anladığını söyleyerek beklenmedik bir tepki veriyor. Aslında onların kendisi hakkında gerçekleri ifade ettiklerini “çılgınca” dile getiriyor. Bunun sonunda Küçük kız, kitabın başındaki sorunun cevabını buluyor. Bu kadar farklılığa rağmen neden Mabel’in en iyi arkadaşı olduğunu anlıyor.

Mabel’e, “Mabel, sen benim en iyi arkadaşımsın,çünkü… Her zaman en çılgınca şeyleri söyleyen sen oluyorsun!” diyor. Ardından kahkahalar atarak uzun uzun gülüyorlar.
Çocuklara arkadaşlık konusunu anlatmak ve kendimize de hatırlatmak için okunması keyifli bir kitap. Hangimiz zaman zaman herkesin değil de bazılarının arkadaşımız olduğunu düşünmedik ki! Bu sorunun cevabı yine kendimizde saklı.İlgi alanlarımız, hayata bakışımız, eğlence anlayışımız birbirinden çok farklı… Ve biz bunların ortaklığını yakaladığımız insanlarla arkadaş oluyoruz. Birlikte şarkı söylerken eğlenmek, gezerken yeni yerler keşfetmek, yemek yemek… Hayatı paylaşmak… Paylaşırken lezzet aldığımız insanlarla da arkadaş olmak… Arkadaşlarımızın dili, rengi, konuşması, görünüşü farklı olabilir. Önemli olan belki de kitabın sonunda dediği gibi birlikte kahkahalarla gülebilmektir.

Kitap, 1001 Çiçek yayınlarından. Yazan Mark Sperring; çizen, Sarah Warburton; çeviren, Derin Erkan. 36 sayfa kitap, üç yaş ve üzeri için. Çizimler ilgi çekici. Yanlış anlamalar, kitaba mizah katmış. Bu da çocukların ilgisini çekiyor. Keyifli okumalar…