Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Stefan Zweig’a ait olan Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitabı, insana “Bu kadar aşık olunabilir mi?” sorusunu sorgulatıyor.  Kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman vay be ne aşkmış diyebilirsiniz. Tanınmış bir yazar olan R.’nin eline bir gün bir mektup ulaşıyor. Ünlü yazarın mektupta ilk dikkatini çeken üst kısmında yazılı olan “Sana, beni asla tanımamış olan sana” cümlesi yer alıyor. Çocuğunu yeni kaybetmiş bir annenin son nefesini verirken yazdığı acı dolu mektuptan oluşuyor kitap. On üç yaşından itibaren ölümüne kadar olan zaman diliminde başına gelenleri ve onu nasıl sevdiğini, nasıl beklediğini anlatıyor mektubunda.  

“-bu dipsiz derinliklerdeki ikili yapıyı, senin varlığının sırrını ben, yani daha on üç yaşında olan çocuk, sihirli bir çekim gücünün etkisiyle daha ilk bakışta hissetmiştim.”

Daha ilk gördüğü günde onun büyülü etkisine kapılmış bir çocuktu. İlk başlarda aşkını çocukça yaşamaktaydı. Dairesinin altında ışığının yanmasını beklemek, evinin penceresinden dışarıya bakıp onun eve gelip gelmediğini kontrol etmek, eve gelip giden insanları gözlemlemek gibi. Tam üç yıl sonra, on altı yaşındayken dul annesi varlıklı biriyle evlenme kararı alana kadar kendi halinde yaşıyordu aşkını. Annesinin bu evlenme kararıyla Innsbruck’a taşınmaları gerekmekteydi. Fakat o buradan ayrılamazdı. Vazgeçilmez o büyük aşkını bırakıp gidemezdi. Verilen bu kararla resmen hayatı ve hayalleri yıkılmıştı! 

Innsbruck’ta tam iki yıl yaşadı. Bu süreçte hiç evden çıkmayan, arkadaş edinmeyen bir insan haline dönüştü. Yalnızlığına sarılıp hala iki yıl önce bıraktığı aşkını yaşayan bir genç kızdı artık. Daha fazla dayanamayıp tekrar Viyana’ya çalışmak için bir akrabasının yanına gönderilmesini sağladı. Döndüğü ilk günden itibaren hep onun evinin önünden ayrılmadı, tıpkı eski günlerdeki gibi.

Yaşamı boyunca sevdiği adamla ara sırada olsa karşılaştılar. Her karşılaşma hayatını hep farklı yönlere sürükledi fakat genç kız bundan asla ama asla pişman olmadı. 

“Fakat kim… evet, şimdi, bundan sonra kim yaş günlerinde sana hep beyaz gül yollayacak? Ah evet, vazo boş kalacak, bir zamanlar yılda bir defa olsun etrafında esmiş olan o hafif nefes, hayatımdan sana gelen o küçücük rüzgar, evet, o da solup gidecek!

Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

Stefan Zweig

Çeviri:Ahmet Celal

Sayfa sayısı:62

Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları